ျမဴခိုးေ၀ေ၀

Thursday, October 25, 2012

[ soegyi ] အိမ္မက္ဆန္ေသာ ဘ၀ျပဇာတ္တပုဒ္ (Credit : အေတြးပင္လယ္ျပာ)

အိမ္မက္ဆန္ေသာ ဘ၀ျပဇာတ္တပုဒ္

စာေရးသူ - soegyi
(Credit - အေတြးပင္လယ္ျပာ)

“ ဟိတ္-ကေလး ..ထေတာ့ေလ…မင္းအလုပ္သြားရဦးမယ္မလား ညတုန္းကလည္း အေစာႀကီး အိပ္ၿပီးေတာ့က ြာ… “

“ ကုိကုိ ..အေစာႀကီးရွိေသးတယ္ကြာ… ငါသိတယ္ မင္းငါ့ကိုဘာလို ့အေစာႀကီး လာႏိုးေနတယ္ ဆိုတာကိုေနာ္၊ ငါအိပ္မွျဖစ္မယ္ကြာ၊ အလုပ္ကညေနမွေလကြာ “

“တကယ့္ေကာင္မဆိုးေလးဘဲကြာ၊ အဲ့တာဆိုလဲ ၿပီးေရာေလ၊ ကိုယ္ကေတာ့ လုပ္စရာရွိတာ လုပ္မွာဘဲေနာ္“

ေသခ်ာၾကည့္ေလ ေကာင္မေလးက ေခ်ာေလဘဲဗ်ာ…. သူက တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ ့ဒွတိယေတြ ့့တဲ့
ပထမလူပါေလ၊ ဟုတ္တယ္ သူအတြက္လည္း ကၽြန္ေတာ္က ဒုတိယေတြ႔တဲ့ ပထမလူပဲ၊ ကၽြန္ေတာ္နဲ ့သူစၿပီး အခုလိုေနျဖစ္ၾကတာလဲ
ဒီတေခါက္အလုပ္ကိစ္စနဲ ့ ထြက္ခဲ့ရတဲ့ ဘန္ေကာက္ခရီးစဥ္မွာစတာဘဲ၊ သူလြန္ခဲ့တဲ့ ၆လေလာက္က အလုပ္လာရွာေတာ့ ကုမ္မဏီမွာကလဲ အဲ့တုန္းက လူလိုေနေတာ့ သူ ့ကိုဘဲဆြဲခန္ ့လုပ္ခဲ့ရတာ၊ အခုခရီးထြက္မယ္ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ရဲ့လက္ေထာက္ သူ ့ကိုပါသူေဠးက ေခၚသြားခိုင္းေရာ၊
လုပ္ငန္းအေတြ ့အႀကံဳ ရေအာင္ရယ္ ေနာက္ပိုင္းလိုအပ္ရင္ သူတေယာက္ထဲ သြားႏိုင္ေအာင္ရယ္ေပါ့၊

တကယ္ေတာ့ ေကာင္မေလးက ကၽြန္ေတာ့မိန္းမရဲ့ ညီမေလ၊ ကၽြန္ေတာ္တို ့လက္ထပ္တဲ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၄ႏွစ္ေလာက္တုန္းက သူက၁၄-၅ႏွစ္သာသာေလးေလ၊ အခုေတာ့ ၂၀ေက်ာ္ ဆိုတယ္အရြယ္နဲ ့လိုက္ဖက္ညီတဲ့ ကိုယ္လံုးသြယ္သြယ္ အရပ္ၿမင့္ၿမင့္နဲ ့ တကယ့္ပီဘိအပ်ိဳႀကီးျဖစ္လို ့ေနၿပီဘဲ၊ သူမွာလည္း ေစ့စပ္ထားတဲ့ ေကာင္ေလးရွိေသးတယ္၊ အစကတည္းက ကၽြန္ေတာ္တို ့ကေဆြမ်ိဳးဆိုေပမယ့္ ခဲအိုနဲ ့ခယ္မ ဆိုတဲ့ လူေဘာင္ထဲမွာ ထိန္းထိန္းသိမ္သိမ္း ေနလာခဲ့တာဘဲေလ၊ အဲ့ဟိုေနကေတာ့ အလုပ္က ျပန္တာေစာတာနဲ ့ သမီးတို ့လဲ ဘန္ေကာက္ ေလွ်ာက္လယ္ရေအာင္ဆိုတာကေန ဒီဇတ္လမ္း စခဲ့တာဘဲ။

တခါတရံ အခ်စ္သည္ ပယ္နယ္တီ တလံုးျဖစ္၏။

စာေရးသူ - Jin_kaleat

(Credit - အေတြးပင္လယ္ျပာ)

မေနႏိုင္ေတာ့လဲ စလိုက္မိျပန္ၿပီေပါ့။
ဒီဇာတ္လမ္းက အသစ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ စေရးထားၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ စက္ထဲမွာေခ်ာင္ကပ္ ေနတာ အနည္းဆံုးေလး ႏွစ္ေလာက္ေတာ့ ရွိၿပီ။ ဟိုတေလာကမွ စိတ္ကူးေပါက္တာနဲ႔ ျပန္ၿပီး ဟိုလုပ္ဒီလုပ္ လုပ္လိုက္ေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ သံသာစက္ မျပတ္ေသးတဲ႔ အခ်ိန္ဆိုေတာ့ ျပန္ခ်ထားလိုက္မိျပန္ေရာ။ ေနာက္ပိုင္း က်ေတာ့လည္း တျခား ဟာေတြ ေလွ်ာက္ စဥ္းစား ေနတာနဲ႔ ဒီဟာက က်န္ေနျပန္တယ္။
မေန႔ကေတာ့ ၾဆာၾကပ္တို႔ ကိုနတ္သားတို႔လည္း အသစ္ေတြလုပ္ေနၾကၿပီဆိုေတာ့ ေရးဦးမွပဲေလ ဆိုၿပီး လိုက္ၾကည့္ရင္း ဒါေလးက စာမ်က္ႏွာ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ က်ေအာင္ ႐ိုတ္ထားၿပီးသား ဆိုတာ သြားေတြ႔တာနဲ႔ ဒါပဲ ဆက္လုပ္ေတာ့မယ္ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ ၿပီးသေလာက္ အကုန္တင္တာ ဆိုေတာ့ အစပိုင္းေတာ့ တင္တာသြက္မယ္။ ေနာက္ပိုင္းက်ရင္ေတာ့ နည္းနည္းခ်င္းပဲ တင္ႏိုင္ေတာ့မယ္ ထင္တယ္။ တျခားဟာေတြလဲျဖတ္ဖို႔ ရွိေသးလို႔

Jin_kaleat

(၁)
ေလာကတြင္ေမာင္ေမာင္အမုန္းဆံုးလူမႇာစိုးဦးျဖစ္သည္ဆိုလွ်င္ဘယ္သူမႇယံုၾကည္ၾကမည္မဟုတ္ေပ၊ ေမာင္ေမာင္သည္စိုးဦး၏အခင္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းျဖစ္သည္။
စိုးဦးကေမာင္ေမာင့္ကိုအလြန္ခင္၏၊ အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ကပင္ လည္ပင္းဖက္ ေပါင္းလာသူမ်ားျဖစ္သလို ေမာင္ေမာင္က ဟန္ေဆာင္ေကာင္းလႇေသာေၾကာင့္လည္း ကာယကံ႐ႇင္ စိုးဦးကိုယ္တိုင္ပင္ မရိပ္မိေပ၊ မိမိကို အလြန္ခင္ေသာ ငယ္သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ကို ဒီလိုစိတ္မ်ိဳးေမာင္ေမာင္ မေမြးခ်င္ပါ သို့ေသာ္လည္း အေျခအေနေတြက ေမာင္ေမာင့္ဘက္မႇာ မ႐ႇိေပ ဒီေတာ့လည္း ဟန္မပ်က္ေနထိုင္ရင္း စိုးဦးကို လူမသိသူမသိ မုန္းေနရေသာ အခ်ိန္ေတြက ေတာ္ေတာ္ ပင္ၾကာခဲ့ပါၿပီ။
ဒီလိုမ်ိဳးလူငယ္ဘ၀မႇာသူငယ္ခ်င္းေတြစိတ္၀မ္းကြဲၾကရာတြင္ပစ္မ လြဲမႇန္ေသာအ ေၾကာင္း တစ္ရပ္႐ႇိသည္။ အခ်စ္။ ေမာင္ေမာင္ကျမေလးညိဳကိုခ်စ္သည္၊ ျမေလးညိဳက ေမာင္ေမာင့္ကိုမခ်စ္၊ စိုးဦးကိုခ်စ္၏။ တကယ္တန္းေတာ့ေမာင္ေမာင္ဒီေလာက္သ ေဘာထားမႏုပါ၊ စိတ္ ထဲကမေက်နပ္ေသာ္ လည္းေျဖသိမ့္ႏိုင္ပါေသး၏၊ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ဆိုးသည္၊ ျမေလးလို့ေမာင္ေမာင္ ကေခၚၿပီး ညိဳဟု စိုးဦးက ေခၚေသာ ျမေလးညိဳေၾကာင့္မဟုတ္၊ ေျပာရရင္ဇတ္လမ္းကေတာ့ ေတာ္ေတာ္႐ႇည္ပါမည္။

က်ေနာ္ဟာ လူဆိုး ေမာင္သာဒိုး

စာေရးသူ - လူလူ
(Credit - အေတြးပင္လယ္ျပာ)

အညာေႏြ ပူလြန္းသည္လို႔ ဆိုေပမဲ့ သာဒိုး အတြက္ေတာ့ ..ပူတယ္လို႔ မထင္ဘူး ..။
ေနက ျခစ္ျခစ္ေတာက္ ပူေနသည္ . .။ သာဒိုး ႀကံရည္တခြက္ မွာေသာက္ၿပီး ႀကံရည္ဆိုင္ မွာ ထိုင္ေစာင့္ေနသည္ ..။
အမာနီ႔ကို သူ ခ်ိန္းထားသည္ . .။
သူ ထိုင္ေနတဲ့ ႀကံရည္ဆိုင္ရဲ႕ ဆုိင္ရွင္ ဘိုက္ပူပူနဲ႔ လူႀကီးက ငိုက္ျမည္းေနသည္ ..။ အမာနီ လာမဲ့လမ္းဘက္ကို သူ ေမွ်ာ္ၾကည့္ေနသည္ ..။ ခုထိေတာ့ မလာေသး ..။
ၿပီးသြားတဲ့ သႀကၤန္မွာ သူနဲ႔ အမာနီနဲ႔ ရီးစားျဖစ္သြားသည္ . .။
သႀကၤန္အက်ေန႔မွာ အမာနီ႔ကို ရီးစားစကား ေျပာခဲ့ၿပီး သႀကၤန္ အတက္ေန႔မွာ အမာနီ႔ဆီက သူ႔ကို ျပန္ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ အေျဖကို ရသည္ . .။ စေတြ႔တာက သႀကၤန္မက်ခင္ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ က ..။

နတ္သမီးပံုျပင္

စာေရးသူ - chocunn
(Credit - အေတြးပင္လယ္ျပာ)

ဂစ္တာ၊ မူးယစ္ေဆး အစရွိသည့္ အရာမ်ားျဖင့္ ဘ၀ကို အလ်ားလိုက္ ျဖတ္ကူးေနေသာ လူငယ္တစ္ေယာက္ႏွင့္ ၄င္းအား ကယ္တင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားခဲ့ေသာ မိန္းမတခ်ိဳ႕အေၾကာင္း။

chocunn

တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ညမို႔ လမင္းဟာအခါတိုင္းထက္ ပိုလို႔ေတာင္ အရြယ္စားႀကီးေနသလား ထင္ရတယ္။
ထိန္ထိန္သာေနတဲ့ လေရာင္ေအာက္က ထင္းရွဴးပင္အုပ္အုပ္ေတြ စုေ၀းေနတဲ့ ေဟာ့ဒီေတာင္ကုန္းေလးေပၚက အမုိးအကာမဲ့တဲ့ ေခါင္ရည္ဆိုင္ေလးအေရွ႕က စားပြဲ၀ိုင္းမွာ လူတစ္စုတိတ္တဆိတ္ပဲ ေခ်သားေျခာက္၀ါးလိုက္၊၀ါးဆစ္ခြက္ထဲက ေခါင္ရည္ကို ေမာ့လိုက္နဲ႔ ၿငိမ္သက္ေနၾကတယ္။
အျမင့္ပိုင္းေနရာမို႔ ထင္းရွဴးရြက္ေတြကို ေလတစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ အသုတ္မွာ တရွဲရွဲျမည္သံတခါတေလ ၾကားရတာကလြဲလို႔ ဘယ္သူမွ စကားဟဟ မေျပာၾကဘူး။
စီးကရက္ဗူးခြံအလြတ္ထဲက ေငြေရာင္ခဲစကၠဴကို မျပဲေအာင္ သတိထားပီး က်ေနာ္ ထုတ္ယူလိုက္တာ ေအာင္ျမင္သြားတယ္။